L’égocentrique 2

Dankzij de vrijgevigheid van Isabelle en Philippe Dewez kon een werk van de Naamse popkunstenares Evelyne Axell aangekocht worden. L’égocentrique 2 toont de feministische inslag van haar œuvre en hangt voortaan in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel. Het is daarnaast een interessant werk door de link met Magritte, maar ook door de materiële en technische uitwerking in de geest van de jaren zestig. Bovendien zet de kunstenares in dit werk een zeer bevrijdend en hedendaags beeld van de vrouw neer.

Popart van de bovenste plank

L’égocentrique 2 is een belangrijk werk van Evelyne Axell, een kunstenares die bekendstaat om haar feministische benadering van de popart. Dit gewaagde schilderij draagt een krachtige boodschap uit: een vrouw die haar seksualiteit kent en beheerst. Axell maakt hier handig gebruik van het feministische potentieel van de pin-up. Met deze vaak erg pornografische figuur geeft ze haar naaktwerken een popartkarakter en houdt ze een pleidooi voor erotische kunst voor en door vrouwen.

Uitdrukking van vrouwelijke subjectiviteit

L’égocentrique 2 is een herinterpretatie van het schilderij Le Galet, waarin René Magritte zijn echtgenote Georgette in een erotische pose weergeeft en waarbij ze in een suggestieve pose haar schouder likt terwijl ze haar borst streelt. Als een hedonistische vrouw die zichzelf genot schenkt, terwijl ze bekeken wordt. Een mannelijke fantasie, gecreëerd door een man ... Axell werkt verder op dit thema, maar zet de vrouwelijke subjectiviteit centraal. Door Le Galet van Magritte om te dopen tot L’égocentrique, eigent Axell zich het mannelijke, op zichzelf gerichte beeld van de geërotiseerde vrouw toe. L’égocentrique zet Georgette Magritte opnieuw centraal. In dit werk is ze niet gewoon een muze of object, maar de hoofdrolspeelster van haar eigen plezier, waarover zij de volledige controle heeft. Er bestaat nog een andere versie, L’égocentrique 1, uit 1968, maar daarvan ontbreekt vandaag elk spoor.

Leerling van Magritte

Axell gebruikt surrealistische schilder- en collagetechnieken, beïnvloed door haar beginperiode onder de vleugels van Magritte. Na een eerste carrière als actrice en televisiepresentatrice verdiepte ze zich in de schilderkunst, en besloot de raad van René Magritte op te volgen. Tijdens haar bezoekjes aan het echtpaar Georgette en René Magritte kon Axell niet anders dan onder de indruk zijn van Le Galet. Het werk – een geschenk van de kunstenaar aan zijn echtgenote/model – had namelijk een prominente plek in hun salon.

Toegankelijk voor het publiek

Deze aankoop is een verrijking voor de collectie van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel. Het museum had tot nu toe nog maar één werk van Evelyne Axell, en vervolledigt zo de vertegenwoordiging van een van de weinige, vrouwelijke Belgische popart kunstenaars.

Fonds Isabelle en Philippe Dewez

Het Fonds Isabelle en Philippe Dewez, beheerd door de Koning Boudewijnstichting, kocht het werk van Axell aan, zodat de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel het kan bewaren en voor iedereen toegankelijk kan maken. Het Fonds heeft als doel kunstwerken via Belgische musea toegankelijk te maken en te vrijwaren voor de toekomstige generaties. Zo biedt het Fonds financiële ondersteuning bij de aankoop van kunstwerken voor de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België en het Museum van Elsene. Philippe Dewez: “We willen deze twee musea helpen om hun collecties te vervolledigen.”

Meer informatie (persbericht)