Michel Wittock verzamelde een unieke collectie Europese boekbanden uit alle periodes van de renaissance tot nu. Meer dan 60 jaar lang verzamelde deze notoire bibliofiel geduldig de mooiste ingebonden boeken en legde een bibliotheek aan met enkele duizenden kunstbanden van de 16de eeuw tot nu.
Vijf eeuwen boekbindkunst
De collectie biedt zo een overzicht van 5 eeuwen kunst, cultuur en geschiedenis. Naast pareltjes uit de boekbindkunst – voornamelijk van Belgische makelij maar ook banden afkomstig uit andere Europese landen – bevat ze verschillende fondsen en archiefdocumenten met betrekking tot het boekbedrijf en de literatuur:
- het Fonds Valère-Gille: manuscripten en brieven die getuigen van de bruisende culturele en literaire dynamiek rond La Jeune Belgique, evenals de door Paul Hankar ontworpen meubelen uit Gilles studeerkamer. Valère-Gille was de grootvader van Michel Wittock.
- het Fonds Lucien Bonaparte: met ondermeer de volledige Encyclopédie van Diderot en Jean d’Alembert
- bijna alle door de poëzie van Pierre Lecuire geïnspireerde kunstenaarsboeken
- een verzameling van de Almanach de Gotha
- 16de en 17de eeuwse geïllustreerde Vlaamse drukken met spirituele inslag
- documentatiebibliotheek (+/- 15.000 boeken)
- documentatiemateriaal en boekobjecten
Michel en Fiammetta Wittock schonken aan het Fonds Michel Wittock hun collectie werken van Serge Vandercam, een Belgische fotograaf, schilder en beeldhouwer. Zo kreeg het Fonds verschillende schilderijen van de kunstenaar, twee houten sculpturen, een epoque-foto en een grote cilindrische vaas in beschilderd en geëmailleerd terracotta.
De stichter van de Wittockiana liet het Fonds Michel Wittock ook een originele uitgave na van de botanische verhandeling ‘De Historia Stirpium’ van Leonhart Fuchs uit 1542. Alle prenten van dit zeldzame herbarium werden in die tijd op een verfijnde manier verfraaid met aquareltinten. De verhandeling is gebonden in een contemporaine band met open rug, in 2015 ontworpen en uitgevoerd door de Franse kunstenares Sün Evrard.
Tot slot maakt ook de ongewone en unieke verzameling rammelaars, die Idès Cammaert – de neef van Michel Wittock – hem toevertrouwde deel uit van de collectie.
Bibliotheca Wittockiana
Om de collectie te valoriseren richtte Michel Wittock de Bibliotheca Wittockiana op, een privé-instelling die uitgegroeide tot een internationaal erkend centrum en museum. In 2010 vertrouwde hij aan de Koning Boudewijnstichting het meest representatieve deel van zijn collectie toe zodat het voortbestaan ervan veilig gesteld werd.
Ontdek hier een interview van Collectiana met Dhr Michel Wittock.
